Appelkruimelzooi

Broers en zussen-dag bij mijn schoonouders. 14 mensen op leeftijd, zittend aan lange tafels in de woonkamer. Allemaal druk kletsend en lachend over de voorbij gevlogen tijd. Er is een buffetje geregeld maar de toetjes moeten zelf gemaakt worden.

Mijn schoonmoeder vraagt of ik een schaal “met van die vruchtjes en kruimels” wil maken, want dat is zo lekker.  Zelf ben ik gek op appelkruimelzooi uit de oven!  Natuurlijk wil ik wel even een apple crumble in elkaar draaien zodat er een lekkere afsluiting is. Dan maak ik er gelijk 1 voor onszelf.

Terwijl ik de appels aan het schillen en snijden ben laat ik de afgelopen week voorbij komen. De hele week lijk ik steeds terug te komen bij 1 thema; Boos zijn. Niet dat ik boos ben, ik ben namelijk bijna nooit boos. Voor een opdracht moest ik een schilderij maken met als titel: Ik mag BOOS zijn. En jeetje wat vond ik dat een lastige opgave. Ik vind wat van boos. Boos zit bij mij verpakt onder heel veel laagjes. Laagjes waar ik maar moeilijk bij kan komen. Dus maakte ik een schilderij dat ik volledig rood schilderde. Daaroverheen maakte ik allerlei gekleurde laagjes. Laagjes voor vrolijkheid, weglachen, huilen en onverschilligheid.

Vervolgens ben ik met het schilderij naar de schuur gelopen en heb daar eens uitgebreid staan kijken wat ik kon gebruiken om mijn schilderij bozer te maken. Geen idee wat ik precies zocht. Iets om er op te plakken of een oude kwast om er overheen te vegen. Tot mijn blik op een oude hooivork viel. Ergens in een stoffige hoek onder de spinnen webben lag hij weg te roesten. De steel ontbrak waardoor het een beetje op een klauw leek. Ik heb hem op gepakt en dwars door mijn schilderij geprikt!

Ha! Dat voelde lekker! Boos?

Nee dat niet, maar het gaf wel een onverwacht fijne gewaarwording. De 9 kleine gaatjes geven me niet genoeg voldoening en ik ga opzoek naar een ander object waarmee ik mijn schilderij kan slopen. Ik vind een oud hekje met rechtopstaande stalen staven. Met twee handen houd ik mijn schilderij vast. Hef het boven mijn hoofd en laat het met kracht op de staaf terecht komen. Het geluid van scheurend doek is fantastisch. Er gebeurt iets in mijn buik.

De drijvende kracht die het oproept is waar ik naar op zoek ben. Ik kan erg goed denken, hoofdelijk beredeneren. Juist deze kracht vanuit mijn buik lijkt me aan te zetten tot doen en handelen. Boos ben ik niet, maar dit voelt zo waardevol.  De pijp door het doek heen slaan lukte ook alleen als ik het meende. Voldoende spanning op bouwde voor ik kon slaan . Met “net niet echt” ging de stompe pijp niet door het schilderij en kreeg ik alleen een deuk.

Dat ik niet zo snel boos word vind ik eigenlijk niet zo erg . Wat ik wel heel fijn vind is dat ik geleerd heb om actie te ondernemen. Iets doen is wat anders dan er over nadenken. Door het onderzoeken en maken van het schilderij heb ik mijn  manifestatiekracht gevonden. (Mijn boos thema werd nog verder geraakt lees ook: voorzitten).

De appels zijn geschild en kunnen bijna de schaal in. Nog een snuf kaneel erbij. Gevolgd door de sterk ruikende rum rozijnen en gedroogde abrikozen. Het fruit bedek ik door een laagje deegkruimels. Onderstaand vind je het recept als je het ook eens wilt proberen. Het is super makkelijk.  Deze gouden kruimels met warm fruit vind ik GELUK in een schaaltje. Voor mij is hij het allerlekkerst als ie direct uit de oven komt met een beetje koude vanillevla.

Recept voor appelkruimelzooi

• De hoeveelheden kun je zelf bepalen. Het is maar net hoeveel honger of eters je hebt.
• Leg in een ovenschaal een flinke laag fruit. Mijn favoriete combinatie is appel met kaneel en rozijnen, maar het kan ook zeker met roodfruit, pruimen of combinaties. Het handigst is om te kijken wat in het seizoen beschikbaar is. Je kunt er ook specerijen, noten, vijgen en gedroogd fruit in stoppen natuurlijk.  Alles wat je maar lekker vind. De meeste mensen vinden het lekker als er een beetje suiker of honing in de fruitlaag zit.
• Voor de kruimels gebruik ik de volgende verhoudingen: gelijke delen rietsuiker, bloem en havermout. Waarbij je iets meer roomboter toevoegd. De ingrediënten lekker samen kneden en los wrijven tot kruimels.
• Vervolgens kiep je de kruimels over het fruit en dan mag het in de over op 180 graden tot hij goud bruin is en heerlijk ruikt.

Vind je het moeilijk dat er geen exacte hoeveelheden bij staan? Of hoe lang hij in de oven moet? Ik daag je uit, ga het eens proberen! Stop met denken en ga het gewoon doen! Niet een beetje maar gewoon helemaal. Eet smakelijk!