Vissen zonder hengel
Het is zo’n omslagdag. Zo’n dag dat het buiten kouder is dan de dagen er voor en je voelt dat er meer regen en wind in de lucht hangt. De wind die waterkoud tegen je wangen aan waait en je ogen laat tranen. Maar dat zijn geen redenen voor mij om niet even naar buiten te gaan. Vaste prik voor mijn rondjes lopen zijn mijn bergschoenen;
Pas kort geleden heb ik ontdekt wat de kracht van een beetje rondstruinen kan zijn.
En ga er dus nooit meer van uit dat ik tijdens het wandelen op bestraatte paden zal blijven. Via een dijk en, inderdaad, een stuk gras kom ik uit bij het water en plof daar neer. Dit soort momenten maken me altijd even bewust van het belang van stilte. Tijd nemen om te luisteren naar wat je hoort als er even niks hoeft of moet. De 50 tinten grijs uit de lucht worden weerspiegeld door het wateroppervlak en aan de horizon onderbroken door de herfstkleurige wolken van de bomen aan de overkant van het water.
Terwijl ik daar zit te zitten hoor ik een motorbootje langzaam voorbij komen. In het bootje zitten twee vissers inclusief hengels en netten. Mijn eerste gedachte is dat ik dat toch echt niet snap, wat is nu toch de lol van vissen? In de kou, uren naar een dobber staren in de hoop dat er een vis zo gek is dat ie in de worm met haak bijt.
Zelf heb ik als kind ook gevist. Via het werk van mijn vader werden er viswedstrijden georganiseerd voor de kinderen van werknemers. Verschillende jaren hebben we mee gedaan en dat was best grappig, degene die het meeste vis in centimeters vind kreeg een prijs. Ik weet nog dat ik een echte 4 meter hengel had. Maar die wedstrijden waren in het voorjaar met mooi weer en met ouders die het merendeel van de tijd de hengel vast hielden terwijl de kinderen rond renden en speelden.
Maar deze vissers in dat bootje houden me bezig, wat maakt deze hobby nu toch zo fijn?
En dan zinkt ie in…… als een vishaakje met een loodje……
Doen zij niet eigenlijk hetzelfde als wat ik daar op de kant langs het water doe? Even helemaal niks behalve de dobber in de gaten houden? Hoe heerlijk zal het zijn om al die mooie landschappen te zien vanaf het water, met de stilte om je heen. De natuur te zien veranderen door de seizoenen heen terwijl je rustig in je bootje zit te wachten tot er een vis voorbij komt.
Ondertussen ben ik een koude kont en een inzicht rijker. Hoe waardevol is het om te gaan vissen zonder hengel. Want zo’n glibberig visje van zon haakje afhalen dat zie ik mezelf toch niet zo snel doen. Maar de bijkomende rust, stilte en het genieten van mooie omgeving, die wil ik wel.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!